Zero osiem wojna

Walka na ziemi i w niebie

Przeciwko sobie, samemu, o siebie

I walka o święte cele

O wieczne nadzieje

Walka o z łóżka wstanie

Kolejny taniec w cyrku zdarzeń

I walka o strzępek marzeń

O wieczne nadzieje

Jakie tu strony odległej pustki

Senne obszary złej niemocy

I walka o święte cele

O wieczne nadzieje

Jakie tu echa gniewne

Zwątpienie rozległe i słone wieczory

I walka o strzępek siebie

O wieczne nadzieje i sens



Wyobraźnia gdy przymiera głodem

Zaprzestaje prowadzenia wojen

A jak powiedział wieczny prezydent

W niezmiennej wojnie pomnażajcie treść



Walka o czas utracony

W innej o utracony czas

I walka o święte cele

O wieczne nadzieje

A walka przeciwko wartości przeszłej

O ustanowienie wartości świeższej

I walka o pomnożenie

O wieczne nadzieje

Jakie tu stany przewlekłej ciszy

A życie przez palce mi płynie w nicość

I walka o strzępek siebie

O wieczne nadzieje

Jakie tu żale tłustych wspomnień

O wszystkim czego nie umiałem oswoić

I walka o święte cele

O wieczne nadzieje i sens



Wyobraźnia gdy przymiera głodem

Zaprzestaje prowadzenia wojen

A jak powiedział wieczny prezydent

W niezmiennej wojnie pomnażajcie treść